การควบคุม การปนเปื้อนของจุลินทรีย์ในเครื่องสำอาง

การปนเปื้อนของเชื้อ จุลินทรีย์ในเครื่องสำอาง เป็นปัญหาหลักในอุตสาหกรรมเครื่องสำอาง เนื่องจากอาจนำไปสู่การเน่าเสียของผลิตภัณฑ์ การเสื่อมคุณภาพ และความเสี่ยงต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นสำหรับผู้บริโภค

จึงได้มีการกำหนดหลักบางประการ เพื่อใช้เป็นมาตรฐาน ในการควบคุมการปนเปื้อนของเชื้อจุลินทรีย์ในเครื่องสำอาง: ตามแนวทางดังนี้

1. แนวทางปฏิบัติที่ดีในการผลิต (GMP): การใช้ GMP ในกระบวนการผลิตเป็นขั้นตอนสำคัญในการป้องกันการปนเปื้อนของเชื้อจุลินทรีย์ในเครื่องสำอาง  ซึ่งรวมถึงการรักษาสภาพแวดล้อมการผลิตที่สะอาดและถูกสุขอนามัย การใช้อุปกรณ์และสถานที่จัดเก็บที่เหมาะสม และปฏิบัติตามระเบียบปฏิบัติที่เข้มงวดในการจัดการและแปรรูปวัตถุดิบและผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป
2. สารกันบูด (Preservative) : สารกันบูดถูกเติมลงในสูตรเครื่องสำอางเพื่อป้องกันการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ และยืดอายุการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์ สารกันเสียทั่วไปที่ใช้ในเครื่องสำอาง ได้แก่ พาราเบน ฟีนอกซีเอธานอล (Phenoxyethanol) และเบนซิลแอลกอฮอล์ (Benzyl Alcohol) สิ่งสำคัญ คือ ต้องใช้สารกันบูดในความเข้มข้นที่ถูกต้อง ตาม ที่กำหนด  เพื่อให้แน่ใจว่าสารกันบูดมีประสิทธิภาพต่อจุลินทรีย์บางประเภทที่อาจมีอยู่ในผลิตภัณฑ์
3. การทดสอบคุณภาพ: การทดสอบวัตถุดิบ ผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป และสภาพแวดล้อมในการผลิตอย่างสม่ำเสมอ เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการควบคุมการปนเปื้อนของเชื้อจุลินทรีย์ ซึ่งอาจรวมถึงการทดสอบทางจุลชีววิทยา การตรวจสอบด้านสิ่งแวดล้อมในการผลิต และการทดสอบสำหรับจุลินทรีย์ที่เกี่ยวข้องโดยเฉพาะ
4. บรรจุภัณฑ์: บรรจุภัณฑ์ที่เหมาะสมเป็นสิ่งสำคัญในการป้องกันการปนเปื้อนของจุลินทรีย์ในเครื่องสำอาง วัสดุบรรจุภัณฑ์ควรผ่านการฆ่าเชื้อ หรือฆ่าเชื้อแล้ว และผลิตภัณฑ์ควรจัดเก็บในลักษณะที่ป้องกันการปนเปื้อนจากสิ่งแวดล้อม
5. การศึกษาและการฝึกอบรม: การให้ความรู้แก่พนักงานเกี่ยวกับหลักปฏิบัติด้านสุขอนามัยที่เหมาะสมและการฝึกอบรมเกี่ยวกับ GMP และมาตรการควบคุมคุณภาพอื่นๆ เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้มั่นใจว่าทุกคนที่เกี่ยวข้องในการผลิต และการจัดการเครื่องสำอางตระหนักถึงความเสี่ยงของการปนเปื้อนของเชื้อจุลินทรีย์ในเครื่องสำอางและเข้าใจวิธีการป้องกัน

           โดยรวมแล้ว การควบคุมการปนเปื้อนของเชื้อจุลินทรีย์ในเครื่องสำอางต้องใช้แนวทางหลายแง่มุม ซึ่งรวมถึงการปฏิบัติด้านสุขอนามัยที่เหมาะสม การใช้สารกันบูด การทดสอบและติดตามอย่างสม่ำเสมอ ตลอดจนบรรจุภัณฑ์และการจัดเก็บที่เหมาะสม

          เพราะถึงแม้ว่าจะมีการควบคุม การปนเปื้อนของจุลินทรีย์ อย่างดี โดยทั่วไปเครื่องสำอางที่ยังไม่เปิดใช้จะมีอายุหลังผลิต 2 – 3 ปี เรียกว่าอายุผลิตภัณฑ์ (shelf life) ซึ่งฉลากเครื่องสําอางต้องระบุเดือนและปีที่ผลิต (MFG. ; manufacture date) และเดือนปีที่หมดอายุ (EXP. ; expiration date) หรือบางผลิตภัณฑ์อาจจะระบุเป็นวัน เดือน ปี และครั้งที่ผลิตด้วย

          และ แม้ เครื่องสำอางที่ผ่านมาตรฐานการผลิตและยังไม่หมดอายุเมื่อเปิดใช้แล้วจะมีการปนเปื้อนจุลินทรีย์ที่เกิดจากผู้ใช้เครื่องสำอางนั้น ทำให้จุลินทรีย์จากภายนอกปนเปื้อนลงไปในเครื่องสำอางได้ ทั้งจากอุปกรณ์ต่างๆ เช่น แปรง ฟองน้ำ รวมทั้งการใช้นิ้วมือสัมผัสกับเครื่องสำอาง การใช้เครื่องสำอางสัมผัสกับส่วนต่างๆ เช่น ลิปสติกทาปาก มาสคาราปัดขนตา คอนซิลเลอร์แตะที่ผิวหนัง แม้แต่การเปิดภาชนะบรรจุก็ทำให้จุลินทรีย์จากอากาศลงไปปนเปื้อนในเครื่องสำอางได้เช่นกัน 

          ดังนั้นเพื่อความปลอดภัย ผู้บริโภค  ควรตรวจดูฉลากวันผลิตหรือ/และวันหมดอายุ รวมถึงสังเกต สามารถสังเกตความผิดปกติต่างๆ ด้วยตัวเองก่อนใช้  เช่น ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของสี, กลิ่น, ความข้น, ความหนืด, การเกิดฟอง และการแยกชั้น เป็นต้น    และควรเลือกเครื่องสำอางที่ผลิตจากรง.ที่มีมาตรฐาน ผ่าน การรับรอง GMP ซึ่งจะช่วยเพิ่มความมั่นใจ ในคุณภาพของผลิตภัณฑ์ สวยอย่างปลอดภัยค่ะ